Als je het (uitval-)gedrag van je hond succesvol wilt veranderen, is één van de belangrijkste adviezen dat je zoveel mogelijk moeilijke situaties voor je hond moet voorkomen. Er wordt nog wel eens gezegd dat dat iets is dat bij BAT hoort, maar dat is niet waar. Elke goede trainingsmethode benadrukt dat je moet voorkomen dat je hond in een situatie terecht komt die hij op dat moment (nog!) niet aankan. Het klopt dat dat in de praktijk niet altijd even gemakkelijk is. In dit artikel leg ik je uit waarom je toch alles op alles moet zetten om dat te proberen.
Als je hond gedrag laat zien dat je liever niet wilt, wordt dat heel vaak veroorzaakt door een negatieve emotie zoals angst (meestal), frustratie of boosheid. Je hond doet in reactie op die emotie iets om een einde te maken aan de situatie die tot die emotie geleid heeft. Als gevolg daarvan leert je hond, dat zijn gedrag werkt. Het zorgt ervoor dat die vervelende situatie ophoudt en dus is er een grote kans dat hij een volgende keer opnieuw zich zo gaat gedrag.
Als voorbeeld: je hond vindt een tegemoetkomende hond eng (de negatieve emotie). In reactie daarop gaat hij blaffen (het gedrag). De andere hond verdwijnt (want jouw hond weet niet dat de eigenaar al van plan was om door te lopen). Je hond is daarna opgelucht, want datgene dat hij eng vond is weg. Omdat hij geblaft heeft (denkt hij). Dus leert je hond; blaffen werkt als ik iets eng vind. De kans dat hij een volgende keer opnieuw op die manier reageert, is erg groot.
Mijn boek is uit!:
