Monique Bladder

“Als je hond bang is, moet je hem negeren. Anders wordt ie alleen maar banger…”  Herkenbaar? Tot mijn schaamte gebruikte ik die zin tot een aantal jaren geleden ook als een eigenaar me vragen stelde over angst of onzekerheid van de hond. Inmiddels weet ik dat het een advies is waar de hond in elk geval niet erg veel aan heeft. Je hond begeleiden en steunen is een veel beter alternatief.  Een voorbeeld, weliswaar bekeken vanuit de visie en emotie van een mens, maakt het misschien duidelijker.

Stel; je bent bang voor bliksem en onweer en er komt een enorme onweersbui aan.

Je trekt je terug op de bank, dekentje om je heen en wacht zenuwachtig voordat het voorbij is. Je partner doet net of je er niet bent, hij negeert jou en je angst en gaat ook niet in op je vragen als  “die inslag was toch wel erg dichtbij he?”. Ik zou daardoor niet minder bang worden. Sterker nog; ik denk dat ik het onweer alleen maar nog vervelender zou gaan vinden.

Vergelijk die situatie met een hond die bang is voor onweer. Hij gaat niet onder een dekentje op de bank zitten (hoewel dat niet eens zo’n heel gek idee is, daarover later meer) maar uit zijn emotie in lichaamstaal en gedrag. Oren naar achteren en staart laag zijn bekende signalen, naast gapen, hijgen, piepen en onrustig heen en weer lopen. Iedereen met een hond die bang is voor vuurwerk of onweer weet hoe het eruit ziet.

Angst is de emotie, het gedrag is daar een uiting van en dus geen bewuste keuze.

Net zoals zenuwachtig om je heen kijken als het onweert niet een bewuste keuze is van een mens dat bang is voor onweer. De kans dat je dergelijk onbewust gedrag versterkt door , is erg klein. De hond is immers erg bang voor iets en dat wat hij doet heeft voor hem geen specifiek doel (behalve als de hond wil vluchten).

Terug naar het voorbeeld. Stel; je zit daar tijdens een forse onweersbui onder een dekentje en je partner komt naast je zitten. Hij/zij pakt er een boek bij, slaat zijn arm om je heen en zegt… “Ik heb alle stekkers eruit getrokken dus de kans dat er een inslag komt is kleiner. En ik blijf hier bij je terwijl ik mijn boek uit lees.” Ik zou minder bang zijn, jij?

Dat is ook wat onze honden nodig hebben als ze bang zijn.

Iemand die ze steunt en (bege)leidt. Het geeft duidelijkheid en leiding, waardoor een situatie minder angstwekkend wordt voor een hond. Daarmee bedoel ik overigens niet dat je je hond maar moet aaien en maar tegen hem moet blijven praten. Dat zou hetzelfde zijn als wanneer ik bang op de bank zou zitten en mijn partner maar zenuwachtig tegen me aan kletst hoe spannend het buiten allemaal niet is. Ik denk niet dat de angst van de hond daardoor groter wordt. Maar verminderen doet het zeker ook niet.

Wat moet je dus doen als je hond bang is, bijvoorbeeld voor onweer of vuurwerk?

Laat je hond, als hij daar behoefte aan heeft, contact met je maken. Laat hem merken dat je er bent en dat hij steun bij je kan zoeken. Veel honden vinden het prettig om een plek te hebben waar ze kunnen schuilen, bijvoorbeeld een bench met een deken erover heen.
Sommige honden kun je afleiden door simpele commando’s te geven waardoor ze niet de prikkel bezig zijn, maar dat werkt bij heftige angst meestal niet. Diverse natuurlijke middelen kunnen ook ondersteuning bieden. Het kan zijn dat de angst zich uitbreidt naar andere geluiden, dan is het verstandig om hulp in te schakelen van een gedragstherapeut!

Dit artikel is geschreven door Monique Bladder, holistisch gedragstherapeut. Meer weten? Schrijf je in voor de nieuwsbrief van TeamDier of mail monique@teamdier.nl