De band met je hond; slaan we niet een beetje door?

“Het is belangrijk dat je een goede band hebt met je hond”. Herken je die uitspraak? Ik krijg er af en toe een beetje jeuk van 😉 Elke zichzelf respecterende positieve hondenschool benadrukt het belang van een goede relatie met je hond. In sommige denkwijzes en methodes binnen ‘hondenland’ is het zelfs het allerbelangrijkste en het speerpunt binnen de opvoeding.  Er wordt niet of nauwelijks meer gewerkt met voer als bekrachtiger want, omdat de relatie centraal staat. Slaan we niet een beetje  door? 

In de loop der tijd heeft ‘hondenland’ zich ontwikkeld. Van een gedachtengang waarbij we uitgingen van een soort ‘black box’ waar aan de voorkant een commando je hond in ging en er aan de achterkant een gedrag uitkwam, zijn we (gelukkig!) op het punt beland dat we ons realiseren dat het veel complexer is dan dat. Dat onze honden sociale dieren zijn, met hun eigen behoeftes en emoties. Dat ze onderdeel zijn van ons gezin en het ook verdienen om op die manier behandeld te worden. Zeker nog niet elke hond wordt op die manier behandeld, maar er is wel een kentering te zien. Maar zoals het zo vaak gaat binnen hondenland, is er het risico dat we van het ene uiterste doorschieten naar het andere uiterste.

Laat ik als allereerste heel duidelijk maken:
Ik vind de relatie die je hebt met je hond heel belangrijk!
Voor het welzijn van je hond én van jou is het noodzakelijk dat jullie het goed kunnen vinden samen. Dat je hond vertrouwen heeft in jou en jij in hem. Dat hij niet bang voor je is en jij niet bang voor hem. Dat jullie samen kunnen genieten van leuke dingen, of dat nu is samen bankhangen of activiteiten ondernemen. Die relatie en het samenzijn is wat voor mij in elk geval het hebben van honden in mijn leven onmisbaar maakt. Ik kan me geen leven voorstellen zónder honden. En ik denk ook dat ik de honden die in mijn leven zijn geweest, zijn en nog gaan komen zich ook geen leven konden/kunnen voorstellen zonder mij. Dat hoop ik tenminste 😉

Het goed kunnen vinden met je hond is dus essentieel. 
Maar…

Ik vind dat je het individu hond tekort doet als je ervan uit gaat dat zijn hele leven en bestaan draait om jou. Dat hij alleen maar gelukkig is en wordt als hij het goed kan vinden met jou. Dat zijn gedrag altijd gestuurd of op zijn minst sterk beïnvloed wordt door de band die er is tussen hem en jou. Want hoe lastig het soms misschien is je in te denken: in het leven van jouw hond zijn er ook écht andere dingen (op sommige momenten) belangrijker dan jij!
Dat die dingen soms belangrijker zijn dan jij, zegt niet per definitie iets over jullie relatie en band. 

Ik heb een hele fijne relatie met mijn partner Alex. Maar er zijn momenten in mijn leven, dat er andere dingen belangrijker zijn. Vriendinnen, werk, familie en niet te vergeten mijn honden. En als het eens zou gebeuren dat wij samen op een terras zitten en Brad Pitt komt voorbij, dan is dat toch echt even belangrijker.
Niet omdat mijn relatie met mijn partner niet goed is. Maar omdat er ook nog ándere dingen zijn in het leven waar ik aandacht aan wil geven. En dat beïnvloed vervolgens mijn gedrag…

Zo is het ook voor onze honden.
Als ik met Griffin, mijn ongecastreerde Flatcoated-reu aan het trainen ben in een openbaar gebied, kan hij zeer regelmatig ernstig afgeleid zijn door allerlei lekkere geurtjes. Zeker als het teefje van de buren net loops is…
Lastig, vervelend en irritant?
Absoluut!
Maar ik twijfel er geen moment over dat de relatie tussen hem en mij nog steeds ok is.
Hij heeft op dat moment nu eenmaal iets anders aan zijn hoofd. Gedreven door wie hij is als hond. Want hij is meer dan alleen maar de hond in mijn leven. Hij is een hond. Punt.

Het zal je vast niet verbazen dat ik het dus heel jammer vind dat de relatie soms het speerpunt is in de opvoeding. Werken met voer wordt soms ontmoedigd, omdat het gaat om de band tussen de hond en jou.
Ik denk dat je daarmee de plank mis slaat.
Voer is voor de meeste honden een heel sterke bekrachtiger van gedrag. En hoe belangrijk het ook is om aandacht te hebben voor relatie en band; het gedrag van een hond is nog steeds – net als bij ons – het ‘product’ van de combinatie emoties en leerprincipes. Door aandacht te hebben voor emoties van en de band met de hond, betekent het niet dat je de leerprincipes en de sterke bewezen kracht van voer als bekrachtiger overboord moet gooien. Vind ik dan 😉

Ook zonder band met een hond, kun je hem dingen leren. Kennis en toepassing van leerprincipes is daarvoor voldoende. Niet dat ik dat aanraad, absoluut niet. Want ook ik vind het voor het welzijn van het dier en de begeleider essentieel dat die band er is. Maar net zoals ik vind dat het niet alleen maar om ‘klinische’ leerprincipes moet draaien in onze omgang met onze honden, vind ik ook dat het niet alleen maar om de band/relatie moet draaien. Een hond is namelijk prima in staat om, los van ons, ook dingen te voelen en een levend wezen te zijn…

Laten we van beide het beste toepassen.
Gebruik maken van voer als bekrachtiger en aandacht voor de relatie tussen hond en begeleider voor het welzijn van beide ‘partijen’. Zodat we de hond niet alleen maar (nog meer) afhankelijker maken van ons, maar ook de gelegenheid geven om buiten ons om leuke dingen in zijn leven te hebben. We bepalen al zoveel voor ze…
Een beetje “los” van ons zou best ook eens heel goed kunnen zijn voor hun welzijn… 

Dit artikel is geschreven door Monique Bladder, hondengedrag-specialist. Overname van dit artikel is niet toegestaan zonder toestemming. Het delen van deze link wordt zeer op prijs gesteld!

Meer lezen over hondengedrag? Lees dan mijn boek Kijk eens naar je hond. Aan de slag met zijn gedrag.