Wat je allemaal 'moet' met je hond

Ik maak er wel eens grapjes over. Er zijn drie dingen in Nederland waar iedereen altijd iets over weet. Of beter gezegd; iets denkt te weten. Over voetbal. Wat wel/niet goed is als het gaat om baby’s. En natuurlijk over honden. Maar niet alleen de buitenwereld legt allerlei ideeën en verwachtingen neer bij jou als nieuwbakken begeleider van een hond. Zelf hebben we ook allerlei ideeen over hoe “het zou moeten”. En die zitten niet alleen ons, maar zeer zeker onze honden heel vaak in de weg! 

Je kent het vast wel… Op een verjaardag praat je met een kennis over jullie honden. Je vertelt enthousiast over je eerste hond; een pup van een half jaar die hartstikke leuk is, maar wel nog flink aan de lijn trekt. En voordat je het weet, word je ‘doodgegooid’ met allerlei – goedbedoelde – adviezen. Sommige van die adviezen zijn hartstikke handig en goed. Maar vaak zijn ze ook achterhaald of nergens op gebaseerd. Behalve op het feit dat de ander “al 30 jaar honden heeft en het heeft altijd voor mijn honden zo gewerkt.” Als je om welke reden dan ook dit artikel niet verder leest, laat ik je hier dan alvast een hele duidelijke boodschap meegeven. Laat al die goedbedoelde adviezen alsjeblieft van je af glijden!!!

Er zijn binnen de hondenwereld een heleboel aannames, visies, meningen en ideeën over hoe “het moet”. Dat is ook prima zolang ze beargumenteerd zijn en gestaafd worden door meer dan alleen maar de ervaring met één of zelfs tien honden. Én zolang ze niet ‘verkocht’ worden als “de waarheid” en er geen ruimte is voor een andere invalshoek. 
Er zijn namelijk altijd meerdere wegen die naar Rome leiden. Natuurlijk heeft iedereen zo zijn eigen voorkeur. Ik heb op basis van theoretisch onderbouwing en inmiddels ruime ervaring een zeer sterke voorkeur voor BAT als training om op straat uitvallende honden te helpen. En ik denk oprecht dat het de beste manier is om uitvallende honden te helpen. Maar dat wil niet zeggen dat dat het de énige hondvriendelijke manier is waarmee je uitvallende honden kunt helpen.

Mythes
Als je weet hoe honden leren, welke emoties ze hebben en hoe die een rol spelen in het gedrag, zijn er allerlei manieren waarop je ze kunt helpen. Mocht dat nodig zijn. Maar lang niet altijd is die benodigde kennis over leren en emoties aanwezig. Waardoor mensen elkaar dingen gaan vertellen die ze wel eens gehoord hebben van die en die, zonder dat ze écht weten waarom en wat er achter steekt. En dáár zit een hele grote valkuil. Want voordat je het weet, zijn er allerlei mythes over hondengedrag en praten we elkaar als kippen zonder kop na. Met alle gevolgen van dien. 

Aannames en cliché’s
Want vergis je niet. Die gevolgen zijn in mijn ogen immens. Voor de hond, maar zeer zeker ook voor de gemiddelde eigenaar. Je wilt niet weten bij hoeveel begeleiders de tranen in hun ogen springen als ik ze vertel dat ze zich écht niet schuldig hoeven te voelen als ze niet 3 uur per dag met hun hond wandelen. Of dat het geen probleem is als ze hun blaffende hond niet bij de visite durven te laten. 
We zitten vaak zo vast in allerlei aannames en cliché’s, dat de individuele hond (en begeleider) daar vaak onder lijdt. Want als je als eigenaar van een snel geprikkelde hond denkt dat je drie uur per dag móet wandelen, heeft dat fikse effecten op het gedrag (en daarmee welzijn) van de hond.
Laatst werd ik gebeld door de begeleider van een kleine hond. Die bang was als ze mee ging naar de stad en in een restaurant of op een terras zat te bibberen. Op mijn vraag: “waarom moet ze dan mee, is dat met een speciale reden?”, bleef het eerst stil. Daarna kwam het aarzelende antwoord: “Wat bedoel je?”. “Nou, kan ze niet alleen zijn? Of heeft ze een functie voor jullie als ze mee gaat in de vorm van een hulp- of assistentiehond?”. “Eh…. nee?” Mijn conclusie dat ze dan volgens mij niet mee hoefde en daarmee al een deel van het probleem opgelost was, sloeg in als een bom. Want dáár had ze eigenlijk nog nooit over nagedacht. Want; je neemt je hond toch mee naar de stad? Dat was toch normaal? 

Het is maar één van de voorbeelden van vaste ideeën over “hoe het moet” die ik vaak tegenkom. Anderen gaan over:
* de hoeveelheid beweging
* spelen/omgang met onbekende honden
* de reactie op pups
* de reactie van een hond op aanraking door een onbekende 
* het gedrag van de hond ten opzichte van andere huisdieren zoals kat of konijn
* wat de hond vindt van kinderen, bekend of onbekend

Individuele behoeftes
Niet alle vaste ideeën over “hoe het moet” zijn overigens verkeerd. Maar net als bij mensen, geldt dat niet elke hond hetzelfde is. Ze zijn allemaal individuen met hun eigen emoties en behoeftes. Waardoor het advies dat voor de ene hond goed werkt, voor de ander catastrofaal kan uitpakken. Zo komt het soms voor dat ik een eigenaar adviseer om haar hond helemaal niet meer uit te laten en alleen in de tuin zich te laten ontlasten. Natuurlijk niet voor altijd én met een goede reden. IN HET ALGEMEEN is dat niet een goed advies. Maar soms is het de eerste bouwsteen op weg naar herstel. Om zo’n advies verantwoord te kunnen geven, moet iemand weten wat hij doet. Niet alleen op basis van praktijkervaring van “al 30 jaar honden hebben”, maar ook op basis van goede onderbouwde theoretische kennis. 

Vrij beroep
Het helpt niet echt dat het beroep hondenprofessional (instructeur of gedragstherapeut) een vrij beroep is. Iedereen mag zich zodanig noemen én opleidingen verzorgen. Het valt daarom niet mee om een goed en deskundig advies in te winnen. Het enige dat ik je daarover kan aanraden is: zoek een gedragstherapeut die is aangesloten bij een branchevereniging als de NVGH,de SPPD of Certipet.
Daarmee ben je er nog niet.
Zorg dat je meer informatie krijgt (via social media, ervaringen van anderen of stel je vragen via de mail of telefonisch) over de kennis, ervaring en de manier waarop de gedragstherapeut traint.
Op basis daarvan kun je enigszins een inschatting maken of de professional bij jou en je hond past. 

Maar wat je ook doet…
Laat los “hoe het moet” en kijk vooral naar wat jij en je hond nodig hebben!

Meer weten over hondengedrag? Lees dan het boek dat ik samen met Erica Bokelmann geschreven heb: Help je hond bij angst of mijn boek: Kijk eens naar je hond. Aan de slag met zijn gedrag.  

Dit artikel is geschreven door Monique Bladder, hondengedrag-specialist. Overname is niet toegestaan zonder toestemming. Delen van dit artikel via social media wordt op prijs gesteld.